خطر مرگ ساکنان کدام طبقات برج‌ها را بیشتر تهدید می‌کند؟

نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد: افرادی که در طبقات پایین‌تر از طبقه هشت ساختمان‌های بلند اقامت دارند، 22 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودهنگام قرار دارند.

به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محققان دانشگاه برن سوئیس با هدف بررسی تأثیر سکونت در طبقات بالاتر، وضعیت سلامت 1.5 میلیون نفر از ساکنان برج ها و ساختمان های مسکونی را در سال های 2000 و 2008 میلادی مورد مطالعه قرار دادند.

بررسی 142 هزار مورد مرگ ساکنان برج‌های مسکونی نشان می‌دهد، نسبت مرگ ساکنان طبقات پایین 22 درصد بیشتر از طبقات بالاتر از طبقه هشتم است.

بر اساس این مطالعه، خطر مرگ ناشی از بیماری‌های ریوی و مشکلات قلبی در بین ساکنان طبقات بالاتر به ترتیب 40 و 35 درصد از ساکنان طبقات پایین‌تر است.

طبق نتایج این تحقیق، هرچه افراد در طبقات بالاتری سکونت داشته باشند، کیفیت زندگی آنها بهبود پیدا می کند؛ بدین معنی که وضعیت محل سکونت تأثیر مستقیمی برسلامت افراد داشته و زندگی در طبقات بالاتر می تواند کلید طول عمر و زندگی سالمتر باشد.

به گفته پژوهشگران دانشگاه برن، خطر مرگ در ساکنان طبقات پایین‌تر ساختمان در اثر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سرطان ریه به ترتیب 35 و 22 درصد افزایش می‌یابد؛ تنها تفاوت به آمار مرگ و میر ناشی از سقوط از ساختمان به قصد خودکشی اختصاص دارد؛ خطر مرگ ساکنان طبقات پایین‌تر با خودکشی، 60 درصد کمتر از ساکنان طبقات بالاتر است.

اگرچه ساکنان طبقات پایین بدلیل استفاده بیشتر از پله ها از تناسب اندام و عملکرد بهتر قلب برخوردار هستند، اما آلودگی هوا و آلودگی صوتی سلامت آنها را بشدت تهدید می کند و مشکلات قلبی- ریوی اصلی ترین علت مرگ و میر ساکنان این طبقات عنوان شده است.

محققان تأکید می کنند که این بررسی بر روی ساکنان یکی از کشورهای ثروتمند جهان صورت گرفته و برای ساکنان کشورهای دیگر احتمالا نتایج نسبتا متفاوتی خواهد داشت؛ بطور مثال تحقیقات صورت گرفته در اسپانیا نشان می دهد، ساکنان طبقات بالاتر در معرض خطر ابتلا به تب یونجه قرار دارند.

گرده گل ها هنگام صبح پخش شده و با گرم شدن هوا به جو بالاتر حرکت می کنند؛ در هنگام عصر و با خنک شدن هوا گرده ها پایین آمده و از طریق پنجره های باز وارد طبقات بالاتر برج ها و ساختمان های مسکونی می شوند که باعث افزایش ابتلا به تب یونجه می شود.

نتایج این پژوهش در مجله Epidemiology منتشر شده است.